De Oude Wereld Orde van de piramidebouwers
Veel van de oudste monumenten die onze planeet rijk is plaatsen ons nog steeds voor grote raadsels. In deze reeks artikelen worden veel vragen gesteld, ook bij de antwoorden die we denken te hebben. Pasklare antwoorden op vragen als wie de piramides gebouwd hebben of monumenten als Stonehenge, worden hier dan ook met geen enkele zekerheid aangeboden. Maar wie geen vragen stelt, kan ook geen antwoorden krijgen.
Toenemend begrip
Samen met de ontwikkeling van onze kennis en nieuwe technologie verandert langzaam ons beeld van de mogelijke kennis die onze vroegste voorouders bezaten. Oude monumenten worden onderzocht buiten het enge domein van pure geschiedkunde. Een toenemend aantal technische ingenieurs, fysica-wetenschappers en astronomen blijkt vaak inspiratie te halen uit de culturen die aan de dageraad van onze beschaving stonden.
Oud, maar niet primitief
We beschouwen onze huidige tijden graag als het hoogtepunt van de beschaving en denken bij oude culturen onbewust vaak aan termen als "primitief, barbaars, ongeordend" of dergelijke. Maar we kunnen nog steeds niet met een even grote precisie bouwen als de bouwers van de Grote Piramide in Egypte. Ondanks alle hoogdravende theorieën die sommigen aandragen hoe de antieke monumenten gebouwd werden, is daar geen enkele zekerheid over. Er zijn wel een aantal wetenschappers die pretenderen een eenvoudige oplossing te hebben voor bepaalde monumenten, maar die hebben dat nooit proefondervindelijk bewezen. Als we in staat waren een exacte kopie van de piramide van Cheops te bouwen, dan hadden we het al gedaan. Op moment van schrijven is er nog niemand in geslaagd de "Onafgewerkte Obelisk" in Aswan op te tillen, of de Steen van de Zwangere Vrouw in Baälbek, om er maar twee te noemen. Een kraan die dat kan, moet nog uitgevonden worden. Het idee dat de piramidebouwers een primitiever volk waren is dus niet gerechtvaardigd; het hangt evenwel samen met het denkkader dat we zijn beginnen ontwikkelen met de evolutieleer van Darwin.
Darwin: geleidelijke evolutie
De evolutietheorie van Darwin heeft zeker en vast waarde en mag niet zomaar van de hand gedaan worden. Anderzijds kan die niet altijd en overal zomaar toegepast worden. Veel minder bekend, maar niet minder belangrijk, is dat Darwin zelf zijn theorieën later genuanceerd heeft. Hij heeft ze ook nooit als enige geldende waarheid gepresenteerd. Hoe dan ook, onze geschiedenis wordt wel in dat licht gezien door de meeste geschiedkundigen. Niet alles past in die theorie echter, en de Egyptische en Sumerische culturen al helemaal niet. Integendeel, ze zijn uit het niets opgestaan en hebben vanaf hun vroegste oorsprong alleen maar een neerwaarts beschavingspeil doorlopen. Het plotse verschijnen van die twee culturen (niet alleen deze twee) is deel van de grootste mysteries die met de oudheid gepaard gaan.
Een continu proces
Deze reeks artikels is heel voorzichtig in het geven van antwoorden op sommige van de grootste vragen over onze geschiedenis, oorsprong en identiteit. Maar minder voor de hand liggende mogelijkheden worden zeker niet genegeerd. De meesten van ons hebben wel minstens één detectiveverhaal gelezen, of een aflevering van CSI gezien. Wat we daaruit leren is net dat één enkele aanwijzing, hoe klein of onwaarschijnlijk ook, soms tot de doorbraak in de zaak kan leiden. Met archeologie is dat net zo, hoewel om bepaalde redenen binnen dat domein vaak mogelijkheden bij voorbaat worden uitgesloten, afhankelijk van het standpunt dat wordt ingenomen. Beste voorbeeld daarvan is dat veel onderzoek in de 19e eeuw werd begonnen om de bijbel als historische bron te ondersteunen. Veel aanwijzingen die de bijbel niet ondersteunden werden niet opgemerkt, genegeerd tot zelfs vernietigd. Helaas is dit nog steeds het geval, hoewel het religieuze aspect vandaag de dag veel minder een factor is. Misschien zijn bepaalde elementen van de artikels binnen deze reeks over een jaar al weer achterhaald door nieuwe ontdekkingen. Vertrekkende vanuit een open geest kan dit alleen maar toegejuicht worden. Een mens is nooit uitgeleerd.